AZOTLU GÜBRE UYGULAMASINI İHMAL ETMEYELİM!
Ordu İl Tarım ve Orman Müdürlüğü, fındıkta azotlu gübre uygulamaları ile ilgili bir bilgilendirme yazısı yayınladı.
Fındık bahçelerinde 2021 üretim sezonu başlamasıyla birlikte azotlu gübre uygulama dönemi yaklaşmaktadır. Toprak ve yaprak örneği alınıp, ilgili laboratuvarlar da analiz yaptırarak, gübreleme raporunda önerilen çeşit ve miktarda gübre kullanılması büyük önem taşımaktadır
Bitkilerde yaprak ve gövde oluşumunu teşvik eden azot, bitki bünyesindeki önemli fizyolojik fonksiyonları, ürün miktarını ve ürün kalitesini doğrudan etkileyen bir besin maddesidir. Azot fındığın vegetatif gelişmesi ile direk ilgilidir; noksanlığında ocağın gelişmesi zayıflar, sürgünlerin büyümesi gecikir, sürgünler kısa ve ince olup sürgün gelişmesi vaktinden önce durur. Yaprak ve meyve gözleri az olur, yaprak normalden küçük olup sarımsı-yeşil renk alır. Yapraklara elle dokunulduğunda sert bir his verir. Azot noksanlığı önce yaşlı yapraklarda sararma şeklinde kendini gösterir noksanlık ilerledikçe diğer yapraklarda sararmaya başlar ve vaktinden önce dökülür. Karanfillerin çok azı meyve bağlar. Meyveler fazla büyümez, küçük kalır ve dökülürler. Meyve zurufları kısa ve kuyruk uçlu olup, açık yeşil renklidir.
Azotlu Gübre Uygulama Yöntemi:
Laboratuarda yapılan yaprak ve toprak analizleri ile verilecek azotlu gübrenin miktar ve çeşidi tespit edilmelidir. Analiz yapılmadan belirli bir miktar ve çeşitte gübre önermek fındığın gelişmesine ve toprağın yapısına ileriki yıllarda olumsuz etki yapacaktır.
Genellikle Karadeniz bölgesi topraklarının büyük bir çoğunluğu asit karakterde olduğu dikkate alınırsa Kalsiyum Amonyum Nitrat (CAN) gübresi fındıkta güvenle kullanılabilir. Ama kireç oranının yüksek olduğu bazı yörelerde de mutlaka Amonyumsülfat (şeker gübre) kullanılmalıdır.
Toprak, iklim özellikleri ve fındığın normal gelişebilmesi için azota en fazla ihtiyaç duyulan devreler dikkate alınarak azotlu gübrenin genellikle yılda iki defa verilmesi uygundur. Birinci uygulamada o yılın iklim özelliklerine göre fındıklar uyanmadan önceki dönemde yani Şubat ayı sonları ile Mart ayı başlarında tavsiye edilen azotu gübrenin yarısı verilmelidir. Tavsiye edilen gübrenin diğer yarısı, ikinci uygulama olarak çiçek gözlerinin teşekkülü devresinde yani Mayıs ayı sonları Haziran ayı başlarında uygulanmalıdır.
Azotlu gübre ocak dallarının iz düşümlerindeki 30-40 cm. genişlikte halka şeklindeki banda muntazam olarak serpilir ve çapa ile 5-10 cm. toprak derinliğine karıştırılır. Ocak altları otlu ise gübre verilecek alan önce çapa ile otlarından temizlenmelidir. Azotlu gübrelerin uygulanma yöntemi genelde tüm bahçeler için aynı olmasına karşılık bahçenin düz veya meyilli olmasına göre bazı faklılıklar göstermektedir. Düz arazilerdeki fındık kökleri dal iz düşümlerinde her yöne eşit dağıldığı halde meyilli arazilerdeki fındık kökleri ocakların yanlarında en fazla, alt kısımlarında kısmen ve üst kısımlarında ise en az gelişme göstermektedir. Bu nedenle azotlu gübreler fındık köklerinin dağılma ve gelişme durumu dikkate alınarak oluşturulacak olan halka şeklindeki banda verilmelidir.
• Azotlu gübrenin birinci uygulaması ( gübrenin yarısı);
• Sürgün büyümesi başlamadan önce (a),
• Tomurcuklar uyanmadan önce (a) yada uyanırken (b), Zaman olarak Şubat ayı sonu-Mart ayında yapılmalıdır.
• Azotlu gübrenin 1. uygulaması sırasında sürgünler ne kadar büyümüşse gübrelemede o kadar geç kalınmıştır
• Azotlu gübrenin birinci uygulaması tomurcuk ve sürgünlerin (a) ve (b) resimlerinde görüldüğü zamanlarda yapılması gerekirken (c), (d) ve (e) resimlerinde görüldüğü gibi sürgünlerin büyüdüğü ve yapraklanmanın devam ettiği zamanda yapılıyorsa gübre uygulamasında çok geç kalınmıştır. Bu uygulamadan istenilen fayda sağlanamaz.
Fındıkta Gübre dal ucu iz düşüm noktası göre verilir.
İz düşüm uzunluğu, dalların diklik derecesine, uzunluğuna ve meyilli arazilerde ocağın üst tarafında, yan tarafında yada alt tarafında büyüme durumuna göre değişmektedir. Dik dalların iz düşüm uzunluğu küçük, yatık dalların iz düşüm uzunluğu büyük olur. Uzun dalların iz düşüm uzunluğu uzun, kısa dalların iz düşüm uzunluğu küçük olur. Meyilde ocağın üst tarafındaki dalların iz düşüm uzunluğu küçük, yan ve alt tarafındaki dalların iz düşüm uzunluğu büyük olur. Ocağın bir tarafındaki dalın iz düşüm uzunluğu 2 m olurken aynı ocağın diğer tarafındaki dalın iz düşüm uzunluğu 1 m yada 1,5 m olabilmektedir.
